Newton Revisited*

"Jimmy, Jimmy! Ik heb het! Eureka!"
"... Fucking hell, Isaac, het is vijf uur 's ochtends! Stop met op mijn bed te springen en ga weg!"
"Maar Jimmy, hij viel!"
"What the fuck kerel?! Wat viel? Wie viel? Je frank, dat je op een onredelijk uur onredelijke dingen zit te doen? Ga op een ander raaskallen!
"De appel, Jim. Dit moet je zien!"
"Om vijf uur 's ochtends? In your dreams, dude. Zolang je geen tieten hebt die groter zijn dan die van Eleonore krijg je mij niet uit mijn bed."

- Tien minuten later, in de boomgaard -

"Kijk, Jim. Ik heb hier een appel vast, ja?"
"Uhu."
"Kijk goed wat er gebeurt wanneer ik hem los laat."
"Isaac..."
Plof.
"Hij viel. Bravo. Revolutionair, Zack."
"Maar hoe komt het dat die appel op de grond viel, denk je?"
"Am I bothered?"
"Omdat de grond hem aantrekt!"
"..."
"En zal ik je nog wat vertellen? Hoe zwaarder de appel, hoe harder hij aangetrokken wordt. Ik weet nog niet goed hoe dat precies zit, maar het is fascinerend, toch?"
"Isaac?"
"Ja?"
"Zie jej deze peer?"
"Euh... Ja."
"Weet je hoe hard die straks aangetrokken zal worden door jouw kop?"
"Euh... Jimmy?"
Pats!

* Er zat zonet iemand met een laptop enkele meters voor mij slides te bekijken over een of ander wiskundig vak (wat deed die in godsnaam in de bibliotheek van de Letterenfaculteit?) en op het scherm verscheen plots de grote titel Newton revisited. Ik weet niet wat er op die slide stond, maar deze dialoog is zonder enige twijfel minstens tien keer zo interessant.