Al een paar uur, trouwens, maar daar trekt markus zich niets van aan. Tijd is immers irrelevant, zoveel heeft het leven op een meloen hem wel geleerd. Het is al meer dan eens gebeurd dat hij donderdagavond ging slapen en dat hij wakker werd op woensdag, en dan hebben we het niet over de woensdag die een kleine week later stond gepland, maar degene die net een dag voorbij was. Dat is trouwens enorm vervelend, want je kan het verleden niet veranderen, dus moet hij dan noodgedwongen twee dagen exact datgene doen wat hij inderdaad al eens gedaan heeft. Het grote probleem is dat hij zich daar dan ook bewust van is en, erger nog, de papegaai ook, met als gevolg dat dat lastpak voortdurend vol leedvermaak commentaar geeft vanop de zijlijn.
Maar vandaag is het dus maandag, of toch wat daarvoor moet doorgaan. Ook op een meloen worden immers christelijke feesten gevierd, dus is het niet zomaar maandag, nee, het is pinkstermaandag en die is altijd, excusez-lui le mot, een beetje van den hond zijn kloten. Voor een piraat bestaan er immers geen feestdagen: er is altijd wel een klus die volbracht moet worden. markus is echter de enige piraat op de hele meloen. Alle andere inwoners blijven vandaag lekker in bed, doing whatever people do in bed. Geen hond te zien op straat. Hij had bijna geen kat gedacht, maar er wonen geen katten op een meloen, of wat hadt* ge gedacht. Katten op meloenen, het is tot nader order nog altijd de apocalyps niet hoor! Hoe dom bent u eigenlijk? Als publiek stelt u hem zeer teleur, moest de piraat nog even kwijt. Hij verwaardigt zich dan ook niet om zich nog langer tot ulieden te richten. Hasta la vista, baby!
Random fact of the (pinkstermon-)day: De Terhulpsesteenweg in Brussel heet in het Frans Chaussée de la Hulpe.
On a sidenote: pinkstermon- heeft niets te maken met pokémon of digimon, 't is maar dat u het weet.
Was getekend,
markus
* Laat markus hier één ding heel erg duidelijk maken. In zijn tijd was er een ezelsbruggetje, waaruit hij graag een regel zou willen citeren: Gij drinkt altijd thee. Dat ging voor de duidelijkheid over werkwoordsvervoegingen. En guess what: dat ezelsbruggetje geldt nog altijd, tenminste bij sterke werkwoorden, dat zijn voor de taalkundige nitwits werkwoorden die van klank veranderen in de verleden tijd. Met andere woorden: als je je publiek met ge of gij toeschrijft, dan hoort daar in het geval van een sterk werkwoord altijd een werkwoordsvorm met een -t bij. Denkt ge, zocht gij, hadt gij. Het leukste aan die regel is trouwens dat de verleden gij-vorm van breken gij braakt is, maar dit terzijde. markus wenst daarover geen opmerkingen te krijgen, niet nu en ook niet in de toekomst. Want markus heeft gelijk. Zoudt gij nog meer uitleg over deze kwestie wensen, dan verwijst hij u graag door naar VRT Taalnet, dat gij kunt bereiken via de volgende link: http://taal.vrt.be/taaldatabanken_master/taalkwesties/g-gz/tk-g0063.shtml.
Maar vandaag is het dus maandag, of toch wat daarvoor moet doorgaan. Ook op een meloen worden immers christelijke feesten gevierd, dus is het niet zomaar maandag, nee, het is pinkstermaandag en die is altijd, excusez-lui le mot, een beetje van den hond zijn kloten. Voor een piraat bestaan er immers geen feestdagen: er is altijd wel een klus die volbracht moet worden. markus is echter de enige piraat op de hele meloen. Alle andere inwoners blijven vandaag lekker in bed, doing whatever people do in bed. Geen hond te zien op straat. Hij had bijna geen kat gedacht, maar er wonen geen katten op een meloen, of wat hadt* ge gedacht. Katten op meloenen, het is tot nader order nog altijd de apocalyps niet hoor! Hoe dom bent u eigenlijk? Als publiek stelt u hem zeer teleur, moest de piraat nog even kwijt. Hij verwaardigt zich dan ook niet om zich nog langer tot ulieden te richten. Hasta la vista, baby!
Random fact of the (pinkstermon-)day: De Terhulpsesteenweg in Brussel heet in het Frans Chaussée de la Hulpe.
On a sidenote: pinkstermon- heeft niets te maken met pokémon of digimon, 't is maar dat u het weet.
Was getekend,
markus
* Laat markus hier één ding heel erg duidelijk maken. In zijn tijd was er een ezelsbruggetje, waaruit hij graag een regel zou willen citeren: Gij drinkt altijd thee. Dat ging voor de duidelijkheid over werkwoordsvervoegingen. En guess what: dat ezelsbruggetje geldt nog altijd, tenminste bij sterke werkwoorden, dat zijn voor de taalkundige nitwits werkwoorden die van klank veranderen in de verleden tijd. Met andere woorden: als je je publiek met ge of gij toeschrijft, dan hoort daar in het geval van een sterk werkwoord altijd een werkwoordsvorm met een -t bij. Denkt ge, zocht gij, hadt gij. Het leukste aan die regel is trouwens dat de verleden gij-vorm van breken gij braakt is, maar dit terzijde. markus wenst daarover geen opmerkingen te krijgen, niet nu en ook niet in de toekomst. Want markus heeft gelijk. Zoudt gij nog meer uitleg over deze kwestie wensen, dan verwijst hij u graag door naar VRT Taalnet, dat gij kunt bereiken via de volgende link: http://taal.vrt.be/taaldatabanken_master/taalkwesties/g-gz/tk-g0063.shtml.
Als de kat een koe was, konden we ze melken voor de stoof. En ik bewonder de creatieve woordverificatiewoordjes die ze hier bedenken! 'Culdila', hoe komen ze erop?
BeantwoordenVerwijderenZe kijken naar hoe marginaal de naam van de poster is en dan passen ze hun woordjes daaraan aan.
BeantwoordenVerwijderen