Ik heb een tijdje geleden de Mad Maxtrilogie gekocht en enkele dagen geleden het eerste deel ervan bekeken. Ja hallo, wat was me dat zeg. Ik geef toe, ik was verkeerd geïnformeerd. Ik dacht altijd dat Mad Max ging over Mel Gibson die in een post-apocalyptische wereld met een badass auto rondrijdt op zoek naar naft. Even kijken.
Mel Gibson: aanwezig, maar dan in een zo jonge versie dat je hem nauwelijks herkent (behalve op het einde van de film, waarover later meer). Niet dat ik een fan ben van Mel Gibson hoor, verre van, maar in deze film ziet hij er zo gladjes uit, vat u?
Post-apocalyptische wereld: afwezig, of in elk geval zo summier uitgewerkt of in beeld gebracht dat hij even goed afwezig had kunnen zijn. Akkoord, het speelt zich ook niet in onze maatschappij af, maar post-apocalyptisch is dat allemaal niet hoor.
Op zoek naar naft: afwezig, volstrekt afwezig.
Badass auto: afwezig, behalve op het einde van de film.
Nadien heb ik het eerste kwartier van Mad Max 2 bekeken (nét niet boeiend genoeg om te blijven kijken ondanks het late uur) en wat blijkt? Mijn beeld van Mad Max gaat eigenlijk over Mad Max 2 (en mogelijks ook deel 3: een evil Tina Turner lijkt mij aardig post-apocalyptisch). Dju toch!
Mad Max was ook om een andere reden een teleurstelling. Kort gesteld: dat moddert een hele film lang maar wat aan over een volstrekt krankzinnige motorbende en onverantwoordelijke flikken (of wat daarvoor moet doorgaan) en Mel Gibson loopt er ook nog ergens tussen, zonder echt verhaal of opbouw of wat je dan ook zou verwachten. Dan volgt er een stukje horror/thriller van vijf minuutjes en dan, ineens, met nog maar een kwartier te gaan, worden het lief en de kleine van Mel Gibson brutaal overreden door de motorbende, tovert Mel zelf ineens die badass auto tevoorschijn en moordt hij die hele bende uit. And that's how Max became Mad Max. Eindtitels, film gedaan. Wat? Zelfs voor een film uit het jaar 1979 is dat toch wel een beetje te bont, me dunkt. Oeps, euhm, spoiler alert, een alinea terug.
En dan nu, dames en heren, tijd voor alweer een experiment. In mijn eerste post op deze weblog heb ik een schriftje van The Muppet Show vermeld, waar of niet? Daarin hield ik vroeger, geloof het of niet, een dagboek bij. Het dagboek van een puber. Lachen! Dus bij deze het experiment Lach uw jongere zelf uit. Ik ga wat ervan over is hier publiceren (in een vlaag van schaamte heb ik er ooit het grootste deel uitgescheurd, en als ik de rest zo eens herlees kan ik begrijpen waarom). U mag hartelijk meelachen. Het is niet zo veel, hoor. Acht bijdragen of zo. Plus een kort vervolg in een ander schriftje, enkele jaren later. Maar toch. Veel leesplezier! Ik ga wel de namen aanpassen omwille van de privacy en omdat mijn broer meeleest. Hier alvast de twee eerste bijdragen:
Noten:
(1) Dit is geen censuur, ik heb echt F*CK geschreven.
(2) Voor als u het nog niet doorhad, dit is geschreven in een examenperiode en op die momenten had ik de gewoonte om altijd af te tellen. De eerste 'nog' = aantal dagen tot het laatste examen; de tweede 'nog' = het aantal examens, de derde 'nog' = het aantal dagen tot we met z'n allen naar een van de Matrixfilms gingen kijken en de vierde 'nog' = het aantal dagen tot het feestje van S. S is de S uit S&A
(3) Mijn dagboek was gericht aan mijn ingebeelde tweelingzus Laura, vandaar al die x'en. Ja, ik weet het.
(4) Deze twee zinnen heb ik een jaar later met een stift onderlijnd omdat ik de chiro toen helemaal niet meer zo leuk vond, en ik vond het toch opmerkelijk dat dat in een jaar tijd zo hard kon veranderen. Het lag aan de leiding trouwens. Klootzakken.
(5) We're good
Voorlopige conclusie: dit tijdsdocument bevestigd wat ik stiekem al wist: de adolescenten van tegenwoordig schrijven veel irritanter dan wij in onze tijd. Alleen die 'errug' en die 'wier goed' zijn een beetje... euh... Soit, voor de rest valt het goed mee, toch? Eindklanken weglaten, korte woordjes aan elkaar schrijven, das in plaats van da's of dat is,... Gaat toch nog? Gewoon een beetje spreektaal opgeschreven, niks aan de hand. Maar nu! Nu schrijvén dié pubrz egt lastég xD of zoiets, ik kan het echt niet.
Enfin, ik hoop dat u eens goed heeft kunnen lachen. Stay tuned!
Getekend,
Markus
P.S.: Die Kristine is toen nog overal gaan verkondigen dat wij een koppel waren, terwijl uit dit dagboek duidelijk is dat zulks langs geen kanten klopt. Nadien is ze plots lesbisch geworden. En enige tijd later, toen ze toch nog een jongen aan de haak had kunnen slagen, biseksueel. Reality is stranger than fiction.
Mel Gibson: aanwezig, maar dan in een zo jonge versie dat je hem nauwelijks herkent (behalve op het einde van de film, waarover later meer). Niet dat ik een fan ben van Mel Gibson hoor, verre van, maar in deze film ziet hij er zo gladjes uit, vat u?
Post-apocalyptische wereld: afwezig, of in elk geval zo summier uitgewerkt of in beeld gebracht dat hij even goed afwezig had kunnen zijn. Akkoord, het speelt zich ook niet in onze maatschappij af, maar post-apocalyptisch is dat allemaal niet hoor.
Op zoek naar naft: afwezig, volstrekt afwezig.
Badass auto: afwezig, behalve op het einde van de film.
Nadien heb ik het eerste kwartier van Mad Max 2 bekeken (nét niet boeiend genoeg om te blijven kijken ondanks het late uur) en wat blijkt? Mijn beeld van Mad Max gaat eigenlijk over Mad Max 2 (en mogelijks ook deel 3: een evil Tina Turner lijkt mij aardig post-apocalyptisch). Dju toch!
Mad Max was ook om een andere reden een teleurstelling. Kort gesteld: dat moddert een hele film lang maar wat aan over een volstrekt krankzinnige motorbende en onverantwoordelijke flikken (of wat daarvoor moet doorgaan) en Mel Gibson loopt er ook nog ergens tussen, zonder echt verhaal of opbouw of wat je dan ook zou verwachten. Dan volgt er een stukje horror/thriller van vijf minuutjes en dan, ineens, met nog maar een kwartier te gaan, worden het lief en de kleine van Mel Gibson brutaal overreden door de motorbende, tovert Mel zelf ineens die badass auto tevoorschijn en moordt hij die hele bende uit. And that's how Max became Mad Max. Eindtitels, film gedaan. Wat? Zelfs voor een film uit het jaar 1979 is dat toch wel een beetje te bont, me dunkt. Oeps, euhm, spoiler alert, een alinea terug.
En dan nu, dames en heren, tijd voor alweer een experiment. In mijn eerste post op deze weblog heb ik een schriftje van The Muppet Show vermeld, waar of niet? Daarin hield ik vroeger, geloof het of niet, een dagboek bij. Het dagboek van een puber. Lachen! Dus bij deze het experiment Lach uw jongere zelf uit. Ik ga wat ervan over is hier publiceren (in een vlaag van schaamte heb ik er ooit het grootste deel uitgescheurd, en als ik de rest zo eens herlees kan ik begrijpen waarom). U mag hartelijk meelachen. Het is niet zo veel, hoor. Acht bijdragen of zo. Plus een kort vervolg in een ander schriftje, enkele jaren later. Maar toch. Veel leesplezier! Ik ga wel de namen aanpassen omwille van de privacy en omdat mijn broer meeleest. Hier alvast de twee eerste bijdragen:
5-6-2003
F*CK F*CK F*CK! (1)
Kristine is dus op mij, maar ik ni op haar. Hoe moetik da nu best zegge?
Dees is echt zo klote he! Das een toffe, maar das ook al! Ik zit nog altij me S&A in menne kop... *zucht* errug!
à propos:
-NOG 23
-NOG 10
-NOG 15
-NOG 18 (2)
Morge dus gesc. Da ga wel lukke, denkik. Wij zullen zien!
Bye Bye!
xxxxx (3)
7-6-2003
Gesch. was gemakkelijk. Voor accordeon heb ik 92%! En Latijn is keiweinig, jahoe! Maar verdomme! 't is morge gn chiro! Da's pas errug! (4)
Gistere gaan zwemme met de Mark, Marino, Ken, 'leen en Elke, was keileuk! En Marleen is knap, vooral in bikini ;-) (ik vin die alleen knap, niks meer!)
veur de rest:
-NOG 21
-NOG 9 !
-NOG 13
-NOG 17
Yeah! Wier goed (5), weirdos! Ga hier afronde.
Toedeloe!
xxx
Noten:
(1) Dit is geen censuur, ik heb echt F*CK geschreven.
(2) Voor als u het nog niet doorhad, dit is geschreven in een examenperiode en op die momenten had ik de gewoonte om altijd af te tellen. De eerste 'nog' = aantal dagen tot het laatste examen; de tweede 'nog' = het aantal examens, de derde 'nog' = het aantal dagen tot we met z'n allen naar een van de Matrixfilms gingen kijken en de vierde 'nog' = het aantal dagen tot het feestje van S. S is de S uit S&A
(3) Mijn dagboek was gericht aan mijn ingebeelde tweelingzus Laura, vandaar al die x'en. Ja, ik weet het.
(4) Deze twee zinnen heb ik een jaar later met een stift onderlijnd omdat ik de chiro toen helemaal niet meer zo leuk vond, en ik vond het toch opmerkelijk dat dat in een jaar tijd zo hard kon veranderen. Het lag aan de leiding trouwens. Klootzakken.
(5) We're good
Voorlopige conclusie: dit tijdsdocument bevestigd wat ik stiekem al wist: de adolescenten van tegenwoordig schrijven veel irritanter dan wij in onze tijd. Alleen die 'errug' en die 'wier goed' zijn een beetje... euh... Soit, voor de rest valt het goed mee, toch? Eindklanken weglaten, korte woordjes aan elkaar schrijven, das in plaats van da's of dat is,... Gaat toch nog? Gewoon een beetje spreektaal opgeschreven, niks aan de hand. Maar nu! Nu schrijvén dié pubrz egt lastég xD of zoiets, ik kan het echt niet.
Enfin, ik hoop dat u eens goed heeft kunnen lachen. Stay tuned!
Getekend,
Markus
P.S.: Die Kristine is toen nog overal gaan verkondigen dat wij een koppel waren, terwijl uit dit dagboek duidelijk is dat zulks langs geen kanten klopt. Nadien is ze plots lesbisch geworden. En enige tijd later, toen ze toch nog een jongen aan de haak had kunnen slagen, biseksueel. Reality is stranger than fiction.
de censuur ten spijt meen ik toch enkele personages te herkennen. Dag Laura trouwens, gij blijkt mijn jongste (en enige) zus te zijn, tof dat ik dat nu pas te weten kom, ik heb geen last gehad van babysitten, verantwoord gedrag ed tijdens u opgroeien
BeantwoordenVerwijderenge hebt compleet gelijk over Mad Max, Markus. als ge den eerste bekijkt zijt ge verbaasd dat ze er toch nog 2 sequels van gemaakt hebben. enfin den 2 maakt da wel goe. en den 3 is gewoon hilarisch in mijn mening . Mastablasta!
BeantwoordenVerwijderenGe hebt toch nog iets te veel vertrouwen in de wereld. Naar een film met Mel Gibson gaan kijken en hopen dat die goed zal zijn? Naïef!
BeantwoordenVerwijderenVoor de rest vind ik het bijzonder grappig dat gij errug vaak zaagt over het spreektalig schrijven, maar het vroeger gewoon zelf deed! Hilarisch. Ik zou eens moeten gaan kijken of ik nog dingen van vroeger vind. Jammer genoeg heb ik nooit een dagboek bijgehouden en ik ben oud genoeg om te kunnen zeggen dat ik het internet pas heb ontdekt terwijl ik al op unief zat. Misschien nog een of andere oude liefdesbrief? Zou wel erg grappig zijn.
Nog één opmerking over de chiroleiders: Ik heb iets gelijkaardigs meegemaakt maar ik heb wel volgehouden (onder halfharde ouderlijke dwang, maar toch) en vanuit mijn huidige job is dat iets waar ik me wel af en toe zorgen over maak... (niet over jou hoor! In het algemeen)
F*CK, weeral een overbodige drie puntjes.