The Rat Chronicles

Er heerst een heleboel misverstanden over wat Jan Modaal wel eens verkeerdelijk de rat noemt. De eerste misvatting is dat er überhaupt zoiets bestaat als de rat. Er zijn namelijk verschillende soorten ratten, en bij niet eens zo geweldig grondige inspectie kan je niet anders dan concluderen dat deze verschillende soorten vaker weinig dan erg veel met elkaar gemeenschappelijk hebben. Zo is er:

1. De rat;
2. De rat die op een feestje weigert iets anders dan bier, wijn, cola of cola light te schenken;
3. De rat die vriend en vijand verraadt, het schip ontvlucht en andere horizonten gaat verkennen;
4. De rat die wellicht helemaal geen rat is, maar desondanks toch in uw kelder woont.

Bordeel Blijde Inkomst zit met een rat in de kelder. Ze is zeker zo groot! Of toch minstens zo groot. Om eerlijk te zijn zou het ook een muis kunnen zijn. Of een cavia of zo. Het probleem is dat we eigenlijk maar één ooggetuigenis hebben, of twee of heel misschien zelfs drie. En met alle respect, maar de eerste ooggetuige is nu niet bepaald wat ik de meest betrouwbare persoon op aarde zou noemen. Ten eerste: zijn naam is Merde (1). Ten tweede: op sommige vlakken is hij gewoon een meisje, bijvoorbeeld wanneer het beesten in de kelder betreft. Ik bedoel maar: hij ging nog net niet gillend bovenop een stoel staan (in plaats daarvan nam hij de trap tot op de eerste verdieping, wat inderdaad een veel intelligentere, zij het niet erg probleemoplossingsgerichte handelswijze is). Volgens hem zat er dus een gigantische rat in de kelder met een al even gigantische staart. Het is op dit moment misschien niet oninteressant om even te vermelden dat in dit bordeel de keuken en een van de douches zich in de kelder bevinden. Mja, ik vind het ook hilarisch.

Toen een van onze dames (2) dit te horen kreeg, ongeveer een halve seconde nadat Merde zijn beruchte ontdekking deed, stuurde ze er de Kotchinees op af. Hij dus naar de kelder, na vijf seconden teruggekeerd, roepende: "Oh my God, there's five of them!" Achteraf zei hij wel dat hij een grapje maakte, dus telt dit niet helemaal mee als getuigenis, maar de dame vond dit toch alarmerend genoeg om ondergetekende ook op verkenning uit te sturen. Ondergetekende dus naar de kelder. Geen kat te zien natuurlijk. Rat, bedoel ik. Maar u kent de vrouwen: alarmerende berichten bezitten nu eenmaal meer inherente geloofwaardigheid dan geruststellende. Het mag dan ook niet verbazen dat de dame in kwestie door mijn verslag alles behalve gerust gesteld was. Een minuutje later volgde dan deze korte conversatie tussen twee andere residenten:
"Hé, maar de deur van de kelder is dicht!"
"Ha ja, dat zal die rat dan gedaan hebben."

En toen was het hek helemaal van de dam. Probeer zo'n dame maar eens diets te maken dat de rat in kwestie hoogst waarschijnlijk een mythe is, en dat het, moest het geen mythe zijn, hoogst onwaarschijnlijk is dat ze het tien minuten volhoudt in de toxische ruimte die wij enigszins eufemistisch 'het berghok in de kelder' noemen.

Over die andere soorten ratten kan ik kort zijn. Bent u ooit al naar een feestje of receptie, noem het hoe u wilt, geweest waar ze uitsluitend bier (naar verluidt zelfs van inferieure kwaliteit), goedkope wijn en twee variaties cola serveren? Ondergetekende wel. Een regelrechte schande is het! Een blamage! Een vlek op des fatsoens blazoen! Een aanfluiting! De absurditeit zelve!

En nee, Mormaz, Antwerpen zal je niet gelukkig maken (3).

Getekend,
Markus

(1) Geloof het of niet, maar deze naam bewijst dat ik een genie ben.
(2) Er resideren geen hoeren in Bordeel Blijde Inkomst, laat staan straatmadeliefjes. Wij hebben uitsluitend dames. Het verschil: onze dames zijn niet goedkoop.
(3) Geintje. We gaan je missen, maat!

UPDATE: Er schijnt nog een vijfde soort rat te bestaan, namelijk de Midden-Oosterse, maar mijn naam is Haas.